Excursie met een gouden randje in Millingerwaard
Twintig jaar geleden geloofde niemand het. Spontaan bosherstel in de uiterwaarden langs de Rijn? Onwaarschijnlijk. En kijk nu! Maandag 4 november liet het bos in de Millingerwaard zich prachtig verkennen in het licht van de laagstaande herfstzon. Ykelien Damstra en Bart Beekers van ARK Rewilding Nederand leidden 16 gasten rond van NABU-Naturschutzstation Niederrhein e.V., Naturschutzzentrum im Kreis Kleve e.V. en Biologische Station im Kreis Wesel und Krefeld e.V.
Het ooibos waarin verschillende wilgensoorten, populieren en iepen afgewisseld worden met stekelstruiken en wat eiken op de hogere, zandige delen is in een jaar of twintig spontaan ontstaan.
“Hier kun je uren kunt rondlopen, dwalen, vaste structuren verdwijnen,” merken de bezoekers op. De snelheid waarmee het bos is gegroeid en volwassen is geworden blijft verbazen, zegt Beekers.
“Interreg is gericht op inspiratie en het verbinden van samenwerkende partijen. Ik denk dat dit bezoek zo inspirerend is geweest dat nieuwe veldprojecten in Duitsland en Nederland dichterbij komen. Wij kunnen zeker ook leren van Duitsland – zij hebben veel ooibossen aangeplant en daar bewijzen zaadbomen, moederbomen hun nut. Misschien plukt de Gelderse Poort daar ook al de vruchten van? We zien de fladderiep namelijk steeds vaker kiemen langs de kribben en op de oevers. Deze zeldzame boomsoort is in Salmorth massaal aangeplant.”
Salmorth is een natuurgebied in de Duffelt – de Duitse polder die grenst aan de Nederlandse Ooijpolder.
Het veldbezoek was een voorbereiding voor een kennisuitwisseling over vloedbossen later deze winter. Dan zullen de deelnemers zeker nog napraten over de zeearend die hen op de terugweg inhaalde, onderweg naar zijn nest in de Millingerhof. Die voelt zich hier weer thuis – net als vele honderden andere soorten.
“Dit hier is goud waard, zei Verena Busch van het Naturschutzzentrum im Kreis Kleve e.V. “Vergeet dat niet.”